-
1 sele gitmek
напра́сно уничтожа́ться / разруша́ться -
2 sel
сель; пото́к тж. перен. ; бу́рный па́водокinsan seli — людско́й пото́к
••- seli suyu kalmamışsel gider, kum kalır — посл. пото́к проно́сится - песо́к остаётся (нельзя полагаться на преходящее, непрочное)
См. также в других словарях:
sele gitmek — 1) sele kapılmak 2) mec. gereksiz yere telef olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
sele kapılmak — sel sularıyla sürüklenip gitmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
sel — is., Ar. seyl 1) Sürekli yağan yağmurdan veya eriyen kardan oluşan, geçtiği yerlere zarar veren taşkın su 2) mec. Hareket hâlindeki büyük kalabalık, yığın Ellerinde çantalı, küçük yiyecek paketleri, kadınlı erkekli bir memur seli, Ulus Meydanı na … Çağatay Osmanlı Sözlük
